Dislexa | ||
---|---|---|
Clasificación y recursos esternos | ||
CIE-10 | R48.0 | |
CIE-9 | 315.02 | |
CIAP-2 | P24 | |
OMIM | 127700 | |
DiseasesDB | 4016 | |
MedlinePlus | 001406 | |
MeSH | D004410 | |
Especialidá | neuropsicología (es) | |
Sinónimos | ||
Avisu médicu | ||
[editar datos en Wikidata] |
La dislexa (del griegu δυσ- "dificultá, anomalía"; y λέξις, "fala o dicción") ye la dificultá d'aprendizaxe qu'afecta a la lectoescritura, ye de calter específicu y persistente.[1][2] Dar en persones que nun presenten nenguna discapacidá física, motriz, visual o de cualesquier otru tipu.[3] Coles mesmes, les persones con dislexa tienen un desenvolvimientu cognitivu normal. Equivocadamente'l términu aplicar a la dificultá pa una correuta escritura, nesti casu'l términu médicu apropiáu ye'l de disortografía.[3] En términos más téunicos, en psicoloxía y psiquiatría defínese la dislexa como una discrepancia ente'l potencial d'aprendizaxe y el nivel de rendimientu d'una persona, ensin qu'esista cualquier tipu de problema, yá seya sensorial, físicu, motor o defectu educativu (según el DSM-IV).[3]
Según el CIE-10, los disléxicos manifiesten de forma carauterística dificultaes pa recitar l'alfabetu, denominar lletres, realizar rimas simples y p'analizar y clasificar soníos. Amás, la llectura carauterizar por omisiones, sustituciones, disstorsiones, inversiones o adicciones, entitud, vacilaciones, problemes de siguimientu visual y deficit de comprensión, (OPS,1997).